NİYAZÎ-İ MISRÎ, 1618’de Malatya’nın Soğancık nahiyesinde doğmuştur. Asıl adı Mehmed’dir. Babası Ali Çelebi, Nakşibendiye tarikatı müntesiplerinden ve şehrin önde gelenlerindendir. Tahsile başladıktan bir müddet sonra bir Halveti Şeyhi olan Malatyalı Hasan Efendi’ye bağlanmış, Şeyhinin şehirden ayrılması üzerine kendisi de 20 yaşı civarındayken seyahate çıkarak Diyarbakır, Mardin, Bağdat ve Kerbela’daki meşhur âlimlerden ilim tahsil etmiştir. Hayatı müddetince çokca seyahat eden Niyazî Mısrî, 1642’de gittiği Kahire’de dört yıl kalmış, el-Ezher’de tahsil görmüş ve bağlandığı bir Kadiri şeyhine hizmette bulunmuş; 1646’da geldiği İstanbul’da irşad faaliyetine başlamış; çeşitli tarihlerde Bursa ve Uşak şehirlerinde bulunmuştur. Bursa’da, 1669’da merasimle açılmış bir Dergâhı vardır. Sadrazam Köprülüzade Fazıl Ahmed Paşa’nın daveti üzre gittiği Edirne’de sarfettiği bazı sözler sebebiyle 1673’de Rodos’a sürülen Niyazî Mısrî, 9 ay sonra affedilerek Bursa’ya dönmüş, 1676’da sürüldüğü Limni adasında ise 15 sene kalmıştır. İkinci defa sürüldüğü Limni’de 16 Mart 1694’de vefat etmiş ve oraya defnedilmiştir. Halvetiye tarikatının Mısriye şubesinin kurucusudur. Eserleri: Mevâidu’l-İrfan ve Avâidu’l-İhsan, Tefsir-i Fatiha-, Şerîfe, Devre-i Arşiyye, Tesbî-i Kaside-i Bürde, Risaletu’t-Tevhid, Şerhu Esmâ’il-Husnâ, Tefsir-i Sure-i Yusuf, Es’ile ve Evcibe-i Mutasavvifâne, Şerhu Nutk-i Yunus Emre, Divan-ı, İlâhiyyat, Tabirname, Risale-i Haseneyn, Mektubat, Risale-i Hıdriyye-i Atîk, Risale-i Hıdriyye-i Cedîd, Risale-i Hüseyniyye, Tefsiru’l-Cüz’il-Kebîri’n-Nebevî, Risale-i İâde.