EŞREFOĞLU RÛMÎ (1353?-1469), Mısır’dan Anadolu’ya hicret edip İznik’e yerleşmiş bir ailenin çocuğudur. Kesin olmamakla beraber 1353 yılında İznik’te doğduğu rivayet edilmektedir. Babası Ahmed bin Eşref’in yanında başladığı tahsilini Bursa’da Çelebi Sultan Mehmed Medresesi’nde tamamladı. Gördüğü bir rüya üzerine, Emir Sultan’ın tavsiyesiyle Ankara’ya Hacı Bayram Velî’ye giderek, uzun süre ona hizmet etti; daha sonra kızıyla evlenerek ona damat oldu. Hacı Bayram Velî’den Bayramiye icâzeti almasına rağmen, bir süre sonra yine onun tavsiyesiyle gittiği Suriye’nin Hama kasabasında Abdülkadir-i Geylânî’nin torunlarından Hüseyin Hamavî’nin yanında tekrar erbaîne girdi ve ondan Kadiriye hilâfeti aldı. Vefatına kadar İznik ve Bursa çevresinde irşat faaliyetinde bulundu. 1469 yılında İznik’te vefat etti ve dergâhın hazîresine defnedildi. Hece ve aruzla kaleme aldığı şiirlerinde tasavvuf neşesini yoğun bir şekilde işlemiş, tasavvufî muhtevalı Müzekki’n-Nüfûs adlı eserinde ise tarîkat âdâbıyla tasavvufun temel meselelerini ve iyi bir mümin olmanın şartlarını oldukça sade bir ifadeyle açıklamıştır. Şirlerinin bir araya getirildiği Divan’ı hayatıyla ilgili bir incelemeyle birlikte ilk defa Âsaf Hâlet Çelebi tarafından; Müzekki’n-Nüfûs ve Tarîkatnâme adlı eserleri ile müdîdlerinden Abdullah Veliyüddîn Bursevî tarafından kaleme alınan Menâıkıb-ı Eşrefzâde ise, daha soraki tarihlerde yayımlanmıştır. İznik’teki türbesi hâlen önemli bir ziyaretgâhtır.