Sepetim (0) Toplam: 0,00TL

İMAM-I GAZZÂLÎ, İran’ın Horasan bölgesinde, yetiştirdiği âlimler ve devlet adamlarıyla tanınan Tûs’da, 1058’de doğmuştur. Hüccetü’l-İslâm ve Zeynü’d-din gibi lakaplarıyla anılır. Eğitimine Tûs’da başlamış, Cürcân’da devam etmiştir. 1080’de Nişâbur’daki Nizamiye Medresesi’ne girmiş ve dönemin en tanınmış bilginlerinden ders almıştır. “Gazzâlî derin bir denizdir” dediği hocası Cüveynî’nin vefatı üzerine 1085’de, Nizamülmülk ile tanışarak saygıyla karşılanmış, seçkin edebiyatçılar ve ilim adamlarının bulunduğu çevresinde altı yıl kalmış ve Nizamülmülk tarafından 1091’de Bağdat Nizamiye Medresesi müderrisliğine tayin edilmiştir. Dört yıl süren bu görevinden sonra 1095’de metafizik, bilgi problemi ve ahlâkî konularda yaptığı sorgulamaları sonucu kendisinin dünya ilgileriyle boğulduğu, faaliyetlerinin âhiret için bir faydası olmadığı, makam-mevki ve siyasetin kısıtlayıcı ve boğucu ortamından uzaklaşmak düşüncesiyle girdiği entelektüel kriz sonucu malını muhtaçlara dağıtarak Bağdat’ı terk etmiş, on yıl insanlardan uzak, inziva hayatı yaşamıştır. Bu dönemde bütün zamanların en önemli eserlerinden olan İhyâu Ulûmi’d-Din’i tamamlamıştır. Bağdat’tan sonra Şam’a gitmiş, iki yıl boyunca Emeviyye Camii’ne çekilerek nefsini terbiye etmek, ahlâkını güzelleştirmek, kalbini arındırmak maksadıyla riyâzet ve mücahede ile meşgul olmuştur. Daha sonra Kudüs’e ve Hicaz’a gitmiş 1097’de memleketine geri dönmüştür. Horasan da iki yıl kaldıktan sonra Nişâbur’a gelerek (1106) “O zaman mevki kazandıran ilmi öğretiyordum... şimdi ise mevki terk ettiren ilme çağırıyorum…” dediği Nizamiye Medresesi’ndeki eski görevine başlamıştır. Üç yıl sürdürdüğü görevinden sonra 1109’da Tûs’a, asıl memleketine dönmüş, ömrünün geri kalan günlerini ders okutarak, gönül ehlinin sohbetlerine katılarak ve eser yazarak geçirmiştir. 1111’de Tûs’da vefat etmiştir.

İmam-ı Gazzâlî - Yazarın kitapları

Kapat