SADETTİN NÜZHET ERGUN, 1901 yılında Bursa’da doğdu. Babası askeriyeden Kolağası Ali Efendi’dir. Annesi Sâdiye Hanım, Teselya bölgesindeki Yenişehir/Fener Sâdî Dergâhı’nın şeyhi Mehmed Vehbî Efendi’nin kızıdır. Sadettin Nüzhet, çocukluğundan itibaren ailesinden bu tarikatın terbiyesini aldı. 1907’de dayısı, Hallaç Baba Sâdî Dergâhı şeyhi Ahmed Ferid Efendi’nin vefatından sonra bu tekkeye vekaleten şeyh tayin edildi. 1921 yılında Ali Fakrî Efendi’den Sâdî, Rifâî ve Nakşibendî icâzetleri aldığı ve Meşîhat makamında imtihan edilerek asaleten şeyhlik makamına oturdu.
İlk öğrenimini Üsküdar İttihat ve Terakkî Numune Mektebi’nde tamamladı. Arapça ve Farsça öğrendi. Sonra Üsküdar Sultânîsi’ne, akabinde Dârülfünun Edebiyat Fakültesi’ne devam ederek mezun oldu. 1925’te tekkeler kapatılınca Ankara Erkek Lisesi’ne edebiyat öğretmeni olarak tayin edildi. Konya’da ve İstanbul’da çeşitli okullarda öğretmenlik yaptı, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde ders verdi. Arkeoloji Müzesi kütüphane memurluğu ve 1943’te Beyazıt Devlet Kütüphanesi müdürlüğü yaptı. Bu göreve devam ederken 25 Nisan 1946’da veremden vefat etti. Karacaahmet Mezarlığı’na Şair Nedim’in yalınına defnedildi. Gençlik yıllarından itibaren Millî Mecmua’da (1923-1928) Şeyh Hüseyin Sadettin imzasıyla tasavvufî gazeller yayımladı. Hâkimiyet-i Milliye, Babalık, Kervan, Yeni Fikir ve Kurûn gazetelerine yazılar yazdı. Gençlik (Nisan-Mayıs 1928), Halk Bilgisi Haberleri (1929-1942), Çınaraltı (1941-1944) ve Türklük (1939-1940) gibi mecmualarda makaleleri yayımlandı.
Eserleri: İlm-i Tasavvuf (1341), Konya Vilâyeti Halkıyât ve Harsiyâtı (1926), Halk Şairleri (1927), Karacaoğlan (1927), Gevherî (1928), Pir Sultan Abdal (1929), Bektaşî Şairleri (1930), Tanzimat’a Kadar Muhtasar Türk Edebiyatı Tarihi Nümuneleri (1931), Mevlânâ (1932), Şeyh Galib (1932/1935), İstanbul Meşâhirine Âit Mezar Kitâbeleri (1932), Âşık (1933), Beşiktaşlı Gedâî (1933), Hengâmî (1933), Kâtibî (1933), Kuloğlu (1933), Nâmık Kemal (1933), Neşâtî (1933), Râmî Paşa (1933), Subûhî (1933), Şeyhülislâm Bahâî (1933), Cenab Şahabeddin (1934), Fehim (1934), Samih Rifat (1934), Silleli Sürûrî (1935), Bâkî (1935), Edebiyat ve Edebiyat Tarihi Özü (1935), Âşık Ömer (1936), Türk Şairleri (I-IV, 1936/1945), Aka Gündüz (1937), Ali Cânib (1937), Ali Nihad (1937), Halk Edebiyatı Antolojisi (1938), Namık Kemal’in Şiirleri (1941), Türk Musikisi Antolojisi (I-II, 1942-1943), Hatâyî Divanı (1946), Bektaşi Şairleri ve Nefesleri (I-II, 1944-1956), Bektaşî, Kızılbaş, Alevî Şairler ve Nefesleri (1955/1956), Bektaşî Edebiyatı Antolojisi (1956).